Oh Oh Pai II

En zo gaan er zomaar een paar dagen voorbij zonder dat je de kans hebt een computer te gebruiken. Ach ja. Ik heb inmiddels een beter internetcafe gevonden met betere toetsenborden, dus dit stukje wordt hopelijk een beetje spelfout-vrijer. 

Maar goed, na de ongemakkelijke ervaringen in Chiang Dao stonden we voor een nieuwe uitdaging: de bus naar Pai vinden. Onze guest house mevrouw zei: Mae Melong Market, bus Pai. De bus naar Mae Melong was makkelijk te vinden bij het Paise busstation (waar bussen maar 2 kanten opgaan: noord en zuid). In Mae Melong de bus naar Pai vinden, laat staan de busstop voor de bus naar Pai, was op z'n zachtst gezegd iets moeilijker. "Rechtdoor en naar rechts" (in gebaren) "Verderop in de straat" "Terug terug" "Don't understand" "Hiernaast om half twaalf" "Hier om 1 uur" enzovoorts...

Uiteindelijk stopte er midden in een straat een minibusje, en zoals altijd als je de enige Westerse personen bent werden we door alle Thai naar het busje gebaard: " Pai Pai" 

In Mae Melong waren we de enigen die instapten, en de bus bleef leeg tot en met Pai. Of het nu kwam omdat het busje zo leeg was of omdat hij het gewoon gewend was weet ik niet, maar de chauffeur reed als een idioot over de weg die blijkbaar over een berg was gedrapeerd. Eerst met bloedstollende haarspeldbochten omhoog, daarna met ijzingwekkende bochten naar beneden. Leuke route, maar een boek lezen was absoluut onmogelijk. 

In Pai hebben we een hele leuke tijd. Leuk guesthouse (wat meer een boutique hotel is met regendouche), leuke mensen ontmoet, leuke sfeer. Pai is geen Thailand, net zomin als Khao San Road dat is, maar er is geen tuktuk te bekennen en de voornaamste mensen hier zijn van de hippie-achtige slag. Er zijn drie bars, dus je blijft iedereen tegenkomen, en meer straatstalletjes 's avonds dan op een nightmarket. 

De tweede dag dat we in Pai waren hebben we met een groepje scooters gehuurd en de watervallen en canyon in de omgeving bezocht. Omdat een deel van de groep de bus naar Chiang Mai moest halen hebben Chantal en ik ook meteen leren scooterrijden, wat in Thailand bloedstollender is dan in Nederland omdat je met gemiddeld 60 km per uur over de "high way" scheurt. 's Avonds het concept van de "bucket" ondekt, wat betekent dat je met een groep mensen (of in je eentje, als je zo gek bent) een emmer drank en wat rietjes krijgt. 

Je snapt misschien wel dat er de volgende dag nergens echt iets van terecht kwam. Na ontbijt om 12 uur hebben we voornamelijk de verschillende eet en drinkgelegenheden in Pai gezien. 

Gisteren eerst op zoek geweest naar een schijnbaar zeer mooi zwembad, wat na een scooterrit van zo'n 45 minuten een badje van 2 bij 4 bleek te zijn. Met een kleiner groepje dan maar naar een hot spring resort gereden, waar we voor 100 baht de hele dag konden zwemmen en relaxen. 

Vanwege het aankomende weekend gaan er vandaag en morgen helaas redelijk wat mensen weg, en de kans dat wij nog lang in Pai zullen blijven is klein. Het dorp is niet groot en alles in de omgeving hebben we nu wel gezien. 

Tot de volgende keer :)