On the road

Ik had de bus van 10:30 naar Chiang Rai willen nemen. Dan had ik mooi nog een extra middag daar gehad. Inplaats daarvan bleken om 9:30 alle ochtendbussen al vol te zitten en kreeg ik de bus van 13:15. Gelukkig liep ik vrijwel meteen tegen 4 Nederlanders aan die ook op m'n tas konden passen als ik naar de wc moest. Ook in de bus zat ik weer naast een Nederlandse, Mara, met wie ik de volgende twee dagen Chiang Rai en omgeving heb verkend.

De busreis was lang en oninteressant, behalve toen we bijna op de verkeerde plek uitstapten. Chiang Rai was een stuk prettiger. Mara ging op zoek naar haar al geboekte hotel, wat vrij buiten het centrum moest zitten. Ik ging dichterbij het busstation op zoek naar iets en belandde prompt in de barstraat van Chiang Rai. Blijkbaar was dat nog niet genoeg toeval, want bij het tweede guesthouse zaten een paar oude bekenden uit Pai. Helaas was hun guesthouse al vol, maar de aardige eigenaresse stuurde me in de richting van de tempel waar meer in mijn prijsklasse te vinden zou zijn. Ze had gelijk. Eenmaal gesettled bracht ik de rest van de avond door met de oude bekenden en hun Belgische vrienden. Ik zou eigenlijk met Mara avondeten doen bij "Old Dutch", maar die had er zo lang over gedaan haar guesthouse te vinden dat ze liever meteen in bed dook. Zodoende dat ik op de nachtbazaar belandde en meelwormen als snack moest uitproberen. Voor wie het zich afvraagt: ze smaken naar hamka's.

De volgende dag heb ik met Mara de vele Wats in de stad verkend, gegeten bij een restaurant genaamd Cabbages & Condoms (maar het eten was prima), en het Hilltribe museum bezocht. Wederom de nachtbazaar aangedaan voor Thais/Chinese fondue met lichtelijk teveel peper in de bouillon.

Op dag 3 hebben we (Mara en ik) een scooter gehuurd en met enige omwegen de beroemde witte tempel bezocht. Dit is een onwijs gave, supernieuwe tempel, met gruwelijke beeldhouwwerken bij de ingang en Keanu Reeves op de muur geschilderd. De betekenis van alles ontging me een beetje maar het was de interessantste tempel die ik in tijden heb gezien. Na de tempel gingen we op weg naar een al even indrukwekkend spektakel: een metershoge waterval die alleen bereikbaar was via een 1,5 km wandeling over stroompjes en door stukken bamboebos. Omdat we nog tijd overhadden zijn we naar het noorden gereden, maar we konden niet echt leuke weggetjes vinden. De wegen bestonden voornamelijk uit de grote highway en doodlopende zijstraten.

Die avond zouden we dan toch bij Old Dutch gaan eten, ware het niet dat deze bleek te zijn verdwenen. Dan maar "Chinees" en mango toe.

Zondag nam ik de regiobus naar Chiang Khong, de grensplaats voor Laos. De bus haalde ik overigens maar net, dankzij de aardige buschauffeur mocht ik toch nog mee. In de bus zat nog een meisje, Lucy, op weg naar Laos. Met haar en een andere Engelse dame zijn we op ons dooie gemak door de volledig verlaten Thaise emigratie gegaan. Toen met de al even rustige ferry naar Hoksay aan de overkant van de Mekong. En ten slotte als eersten en bijna enigen door de Laotiaanse immigratie. Zo waren we Thailand uitgestempeld en Laos ingestempeld. Eerstvolgende stop was een ATM, die om mysterieuze reden alleen met mijn pas goed overweg kon. In 1 klap was ik miljonair: een miljoen kip in m'n portemonnee. Helaas is dit maar zo'n 100 euro. Daarna een guesthouse; Lucy en ik hadden besloten te delen en daardoor betaalde ik maar 4 euro voor mijn eerste overnachting in Laos.
Deel 3 van de catch-up blogs komt morgen als ik een internet cafe kan vinden.